Esmeralda Birçaj: Mbaj pranë vetëm ata që kanë kohë për ty

Legally_Sweet

Ain’t no sunshine when she’s gone
V.I.P
Të gjithë kemi bërë diskutime rreth njerëzve, madje shumë. Më kanë thënë që në moshë të re të mos jap shumë. T’i mbaj gjërat për vete dhe të mos ndjek asnjë në jetën time. Kush dëshiron të qëndrojë, qëndron dhe nuk ka arsye të vuajë dhe të konsumohet nga njerëz që nuk e meritojnë atë.

865905.jpg
“Mbani afër njerëzit e matur në grushtin tuaj. Ju nuk mund të kontrolloni dhe as të menaxhoni pjesën tjetër të tyre. Dhe në fund, çfarë t’u bësh? Nuk keni nevojë për ata në jetën tuaj”. Mbaj mend këto fraza që më vinin në mendje nga kujtimet e mia të para.

Unë dëgjoja dhe po mendoja se si është e mundur të ndjehesh rehat /adekuat përreth teje me disa njerëz.

Dhe po ju sqaroj që të mos keqkuptoheni. Secili person plotëson një nevojë të ndryshme. Pra, si qenie komplekse, me shumë nevoja të ndryshme, ne kemi nevojë për njerëz të ndryshëm për të përmbushur shumë nevoja të ndryshme. Gjithmonë hipotetike. Sepse në praktikë është krejtësisht ndryshe. Ju me të vërtetë nuk keni nevojë për shumë njerëz për të përmbushur nevojat tuaja.

Nuk jam e sigurt nëse u deshën shumë situata për të më detyruar ta konfirmoja. Ishin ndoshta disa momente. Të këndshme dhe të pakëndshme. Në fund, i zgjodha ata që mbajta pranë me kritere të rrepta dhe mbase pak e padrejtë për shumë. Zgjodha njerëzit që më kuptojnë përmes syve ose zërit tim. Njerëzit që mbarojnë fjalitë e mia, që thonë atë që dua të them para se t’i kap.

Njerëzit që më pranuan për atë që jam. Për të gjitha të mirat që fsheh brenda meje, për bujarinë time, dashurinë time dhe buzëqeshjet e mia më të sinqerta. Sidoqoftë, mbi të gjitha, për të gjitha gjërat e mia të këqija. Mbajta pranë njerëz, të cilët durojnë ulëritjen time, duke kapërcyer pasiguritë e mia, të qarat dhe dramën time. Ata që durojnë veçoritë e mia dhe nuk murmurisin kur më shohin në një gjendje zemërimi pa ndonjë arsye të dukshme.

Njerëzit që më thonë kur gaboj dhe nuk më përkëdhelin veshët. Ata që ma thonë të vërtetën e tyre aq hapur, sa ndonjëherë dhemb. Dhe çfarë rëndësie ka? Miqtë janë atje për t’ju bërë një person më të mirë. Çdonjëri me mënyrën që mundet. Sepse nëse njerëzit pranë jush nuk ju ndihmojnë të evoluoni, të shkoni një hap më tej, pse duhet t’i mbani ata në jetën tuaj? Cili është qëllimi për të insistuar në diçka që godet një rrugë të mbaruar?

Pra, kur gjeni njerëz të tillë, “të zhveshur” dhe të vërtetë, kupton se sa pak janë gjithë të tjerët. Sa të pamjaftueshëm dhe të papërshtatshëm janë ata. Kështu mësoni, madje edhe mund të kuptoni pa vetëdije se nuk ka absolutisht asnjë arsye për të ndjekur njerëz në jetën tuaj që ju shtrydhin në të tyren. Dhe pse duhet ta bëni?

Nuk ka kuptim të vraposh pas dikujt pa fituar asgjë në këmbim. Sado egoiste që tingëllon. Sepse është shkatërrimtare të kërkosh diçka që nuk do ta gjesh kurrë. Dhe jo sepse nuk është atje jashtë, thjesht sepse, jo të gjithë mund ta japin atë. Pak dhe mirë!

/Revista Psikologji/
 
Last edited by a moderator:
pak dhe sakte,shume pak njerez duhet mbajt afer.
Tjeter te ndihmosh,degjosh,keshillosh,dhe tjeter te japesh aksese shpirti sa larte poshte,nuk ben.
 
Njerëzit që më pranuan për atë që jam. Për të gjitha të mirat që fsheh brenda meje, për bujarinë time, dashurinë time dhe buzëqeshjet e mia më të sinqerta. Sidoqoftë, mbi të gjitha, për të gjitha gjërat e mia të këqija. Mbajta pranë njerëz, të cilët durojnë ulëritjen time, duke kapërcyer pasiguritë e mia, Ata që durojnë veçoritë e mia dhe nuk murmurisin kur më shohin në një gjendje zemërimi pa ndonjë arsye të dukshme.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Kur flet shpirti.

    Votat: 6 27.3%
  • 2-Buzëqeshje Maskuar.

    Votat: 12 54.5%
  • 3-Jam femër.

    Votat: 2 9.1%
  • 4-Je ti Nënë.

    Votat: 1 4.5%
  • 5-Ne duart e kohes.

    Votat: 1 4.5%
Back
Top